سالم مکى از امام محمد باقر علیه‌السلام نقل کرده است که مردى بنام شیبه هذلى به خدمترسول خدا حضرت محمد صلى‌الله علیه و آله و سلم شرفیاب شد و عرض کرد: اى پیامبر خدا! من پیرمردى سالخورده‌ام، و دیگر توانائى آنچه را که قبلا انجام مى‌دادم- از قبیل نماز و روزه و حج و جهاد- را ندارم، پس ذکرى به من تعلیم کن که گفتن آن براى من آسان، و ثوابى بهمراه داشته باشد.
حضرت فرمود: آنچه را که گفتى تکرار کن! آن مرد سالخورده سه بار کلام خود را تکرار کرد.
آنگاه رسول خدا صلى‌الله علیه و آله و سلم به او فرمود: هر آنچه پیرامون تو را فرا گرفته است از درخت تا زمین سنگلاخ همگى از روى شفقت و ترحم بر حال تو گریستند.
هنگامى که نماز صبح خود را بجاى آوردى، ده بار بگو “سبحان الله العظیم و بحمده و لا حول و لا قوة إلا بالله العلی العظیم” «پاک و منزه است پروردگار بزرگ، و ستایش از آن اوست، و هیچ قدرت و نیروئى نیست مگر آنکه (سرچشمه آن) از خداوند بزرگ و والامرتبه است» تا خداوند تو را از دچار شدن به کورى و دیوانگى و جذام و تنگدستى و زیر آوار ماندن در امان دارد.

عرض کرد: یا رسول الله! این براى دنیا، براى آخرت چه کنم؟! فرمود: پس از هر نماز، این دعا را بخوان: “اللهم اهدنی من عندک و أفض علی من فضلک و انشر علی من رحمتک و أنزل علی من برکاتک” «بار الها! مرا خود راهنمایى کن، و از بخشش بیکران خود را مرا بهره مند ساز، و سایه رحمت خود را بر سرم بگستران، و برکات خود را بر من فرو ببار». 
امام محمد باقر علیه‌السلام فرمود: پیر مرد پس از شنیدن سخنان رسول خدا صلى‌الله علیه و آله و سلم در حالى که مشت خود را مى بست (گویى چیزى در مشت داشت) به راه افتاد.

آنگاه رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم رو به یاران خود کرد و فرمود: اگر روز قیامت فرا رسد، و این اذکار را عمدا ترک نکرده باشد، خداوند هشت درب بهشت (تمام دربهاى بهشت) را بر روى او مى گشاید، تا از هر دربى که خواهد وارد شود.

متن حدیث:

عن سالم المکی عن أبی جعفر ع قال أتى النبی ص رجل یقال له شیبة الهذلی فقال له یا نبی الله إنی شیخ کبیر قد کبرت سنی و ضعفت قوتی عما کان تعودته نفسی من صلاة و صیام و حج و جهاد فعلمنی یا رسول الله کلاما ینفعنی الله به و خفف علی یا رسول الله فقال أعد فأعاد ثلاث مرات فقال له النبی ص ما حولک شجرة و لا مدرة إلا قد بکت من رحمتک فإذا صلیت الصبح فقل عشر مرات سبحان الله العظیم و بحمده و لا حول و لا قوة إلا بالله العلی العظیم فإن الله عز و جل یعافیک بذلک من العمى و الجنون و الجذام و الفقر و الهدم فقال یا رسول الله هذا للدنیا فما للآخرة قال تقول فی دبر کل صلاة اللهم اهدنی من عندک و أفض علی من فضلک و انشر علی من رحمتک و أنزل علی من برکاتک قال فقبض علیهن بیده ثم مضى فقال النبی ص أما إنه إن وافى یوم القیامة و لم یدعها متعمدا فتح الله له ثمانیة أبواب من الجنة یدخل من أیها شاء؛